Hopeloos...

...verliefd! Op een land, zo bijzonder!

Wat is Taiwan een super land zeg...mijn verwachtingen waren hooggespannen (zonder een echte reden eigenlijk, gewoon een gevoel), en dat is zonder meer helemaal tot z'n recht gekomen! zoals de LP omschrijft..." het raakt je zo erg, je bent helemaal van slag en je zou er mee willen trouwen", naja dat is dus echt helemaal waar! (Dat laatste laat ik dan wel achterwege, daar ben ik wel even klaar mee :-))

en als je dan vraagt...wat is het dan, wat Taiwan zo bijzonder maakt? dan is het antwoord de puurheid, de echtheid van de mensen, die oprecht geinteresseerd in je zijn, je zomaar overal mee naar toe nemen, voor je zorgen, ze je graag Taiwan willen laten zien, zo'n mooie ervaringen...dan raakt me, dan doet me wat, dan komt dit land zo ontzettend hard binnen...ik wil niet meer terug!

Een paar weken geleden in Taipei begonnen, wat een stad. Meer dan genoeg te doen voor een aantal dagen, je kan er prima een week doorbrengen! Lekker wezen fietsen langs de rivier, heerlijk geslenterd door de vele wijkjes en straatjes en uiteraard wat toeristische dingen bezocht. Om mn reis nog wat bijzonderder te maken gaan couchsurfen..en dan kom je dus letterlijk ' bij de locals binnen'. Een super ervaring, zo veilig en fijn wordt er dan voor je gezorgd! En dan kom je dus op plaatsen waar je anders niet zo snel komt, zoals de nightmarket voor locals (ipv die voor toeristen) en wordt je zomaar uitgenodigd voor een familiedag. Dus hoppa, zondagvroeg om half 6 de auto in met het meisje van couchsurfen incl 3 zussen, pap en mam. En onderweg kwamen er steeds meer familieleden bij, steeds meer opa's en oma's, ooms en tantes, neven en nichten...uit alle gaten en hoeken kwamen ze tevoorschijn! En allemaal willen ze (zonder enig woordje engels) met je praten, je aanraken, ongeveer een keer of 200 (ik overdrijf niet...) op de foto, selfies, ze halen overal eten en drinken voor me vandaan...zo warm, zo lief...wat een bijzondere ervaring. Het idee was dat ze zouden gaan hiken (althans, dat had ik begrepen), uiteindelijk kwamen we bij een soort keukenhof uit en daarna in een soort wandelgebied met speeltuin haha.
Nu snap ik waarom die chinezen zo gek zijn op onze keukenhof...geef ze wat bloemen en ze zijn door het dolle heen! Wel heel leuk, totaal niet bekend bij buitenlanders, dus ik viel nogal op. Op een gegeven moment kwam de persfotograaf even kijken en die vroeg of ik op de foto wilde...werd meteen levensgroot op een scherm geprojecteerd..uuh oke lekker dan :-) vervolgens werd ik al helemaal steeds aangesproken en herkend en wilden er nog meer mensen op de foto...met dat meisje van het scherm met de blonde haren :-) Nu weet ik hoe een popster zich voelt..ppff heb er nog kaakpijn van...
Daarna dus naar het NP...naja speeltuin dus...geef ze een paar glijbanen, trampoline en wat andere dingen en de hele familie in rep en roer! dus met 'pap' en 'mam' op de trampoline (stoer toch!), van de glijbaan af en met ' oom en tante een de hele bups neven en nichten' op de familieschommel...uiteraard weer tig fotos verder. Echt super! 's avonds gingen zij terug naar Taipei en hebben mij op de trein gezet richting Taichung.

In Taichung Sun Moon lake bezocht (super mooi als je iets verder van de massa afloopt..echt grappig dat ze hier totaal niks aan beweging doen (wel studeren/bijles dat is prioriteit nummer 1), dus als er een wandeling van 5 km wordt aangegeven staat er elke 100 meter ofzo een rustplaats en wordt dit aangegeven als een ' halve day trip', en een rondje om het meer fietsen (29 km..) is een daytrip...
sowieso zie je wel het grote verschil tussen europeanen die veel vakantie hebben en dus anders vakantie vieren dan aziaten, die weinig vrije dagen op jaarbasis hebben. Een weekje is toch voor de meeste wel zon beetje alles...dus die proppen echt alles in 1 dag (opzich wel te begrijpen natuurlijk).

Via Taitung naar Chiayi, wat een super lief stadje is dat. Daar stoppen weinig toeristen, dus kwam echt zoveel mensen tegen die elke keer zeiden " welkom in chiayi" , zo leuk da ze het vonden dat er een toerist was. Zelfs van die gerimpelde bibberoudjes langs de kant van de weg...en mn hostel was een oud vrouwtje dat geen woord engels sprak, maar ze heeft voor me gemoederd een paar dagen...goed eten, drinken, wasje gedaan, gaat alles goed, helpen met oversteken (!), echt gemoederd, zoo lief!
Nog in Alishan NP geweest, maar dat is me dan weer veel te toeristisch met die mensenmassa. en dan s ochtends allemaal naar de sunrise kijken, ja daag, niks geen sunrise...wel allemaal wolken! En hoog in de bergen dus zo gruwelijk KOUD...ik had met 13 graden (!) mn enige thermoshirtje aan, truitje, mn dikke vest en mn regenjas....hoe moet dat straks in NL? Ook hier weer de mensen zo ontzettend aardig, in je lunchpauze gewoon even mee gaan om iets aan te wijzen wat ik niet kon vinden, en dat niet meer dan normaal vinden...tja..dat zou het ook moeten zijn!

In een ruk door naar het oosten, begonnen in Taitung. Daar in principe gestopt omdat ik naar het aardbevingenmuseum wilde..naja, dat bleek dus in TaiCHung te zijn, en niet in TaiTung...tja, dat had ik even gemist...die ene letter.... Maar uiteindelijk bleek het wel een an mn beste stops..een super hostel waar de eigenaar me gewoon even meenam naar een park (want hij moest er toch zijn). Daar 3 vrouwen ontmoet, die waren super enthousiast en hebben mij een uur proberen te overtuigen om in Taiwan te komen wonen...uiteindelijk de deal gesloten dat als zij een ' leuke maar vooral betrouwbare vent strikken voor mij, dat ik dan terugkom..' :-) Ze zijn druk bezig merk ik..haha! In het hostel 2 mensen ontmoet (een taiwanese jongen en een chinees meisje) met een auto..ideaal...dan reist ook handig! Dus met hun wat dagen opgetrokken, langs de oostkust gereden, zooo prachtig daar! Stel je voor...aan de ene kant hoge bergen, aan de andere kant een stralend blauwe oneindige zee...kronkelweggetje erdoorheen...niet zoveel verkeer...had op dat moment graag mn motor gehad! onderweg overal gestopt..was een surfwedstrijd aan de gang (mmhh zo moet het dus..en laten wij nu net staan waar de surfdudes het water in gingen...mmhh zeker geen verkeerde plek!), van allerlei taiwanees eten uitgeprobeerd...en als hoogtepunt s avonds met een hele grote groep typisch de avond op een studentenmanier doorgebracht...met een biertje hier en daar...en lekkere hapjes op tafel...net ff iets anders dan bij ons...en ik laat me niet kennen natuurlijk, ik wilde wel alles proeven (na enige bier-aanmoediging dan wel..)...dus...op het lijstje kunnen weer de nodige bijzondere dingen worden bijgeschreven...OMG...did i just eat rice cooked in PIGS BLOOD...yes! enne...waar je daar net zo lekker op zat te knagen...dat was een varkensoor...ik heb het gedaan (en was zowaar best wel te eten...nou niet bepaald iets om straks weer te gan eten maar oke...alleen het (letterlijk!) knagen op een eendekop (incl snavel, ogen...) dat was nog ff iets te ver..

verder de oostkust afgereisd...mooie trails gelopen, heftige steile bergweggetjes op gemountainbiked, in valleys gereden, bijzondere watervallen gezien, geklommen en geklauterd, zulke mooie en aardige conversaties gehad..allemaal even mooi en indrukwekkend...da kan ik wel huilen zo mooi en dat het me raakt. Nu brul ik wel vaker om de meest zinloze dingen en klap dicht als het echt erom gaat, dus de vraag is dan wat het zegt..maar hee..wat raakt dit land me zeg! Jongens toch...wat een super land! Maar het heeft dan toch ook echt alles...bergen (serieuze 4 km' ers), watervallen (tja..dan scoor je punten), vulcanen, forest, wildlife, rivieren, de oceaan...en dan zon vriendelijk en puur volk..dan wil je niet meer terug...!

dikke kus, xxx